która (jest) godzina

См. также в других словарях:

• godzina — 1. Czarna godzina a) «okres największych trudności, nieszczęść, kłopotów, zwłaszcza materialnych»: Wpłacam pieniądze do banku, odkładam na czarną godzinę. Viva 18/2000. b) «ostatnie chwile, dni przed śmiercią własną lub kogoś bliskiego»: (...)… …   Słownik frazeologiczny

• godzina — ż IV, CMs. godzinanie; lm D. godzinain 1. «dwudziesta czwarta część doby, jednostka czasu składająca się z sześćdziesięciu minut (skrót: h)» Coś trwa godzinę, pół godziny, parę godzin. Godziny lecą, płyną, przemijają, wloką się. ∆ Godziny biurowe …   Słownik języka polskiego

• wulkan — Siedzieć jak na wulkanie «znajdować się w niebezpiecznej sytuacji, która może skończyć się katastrofą»: (...) wielokrotnie pytany o sytuację w zakładzie, spoglądał na zegarek i odpowiadał: – Jest godzina dwunasta piętnaście. Obecnie jest spokój,… …   Słownik frazeologiczny

• który — którzy, odm. jak przym. 1. «zaimek pytajny używany w pytaniach niezależnych i zależnych» Która to godzina? Którego dzisiaj mamy? (w pytaniu o datę dnia). Nie wiem, która wersja jest prawdziwa. 2. «zaimek względny używany w zdaniach podrzędnych… …   Słownik języka polskiego

• Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… …   Deutsch Wikipedia

• pies — 1. pot. A to pies? «a to się nie liczy? nie ma znaczenia?» 2. pot. (Coś) goi się, zagoiło się na kimś jak na psie «czyjeś rany, zadrapania goją się szybko, łatwo»: Zerknęła raz jeszcze w moją stronę i dodała łagodniej: – do not worry... zagoi się …   Słownik frazeologiczny

• między — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub ich równoważnikami) w narzędniku lub w bierniku, używany w odniesieniu do sytuacji przestrzennych i czasowych oraz w odniesieniu do stosunków, powiązań łączących ludzi, rzeczy, fakty» a) «kiedy ktoś lub… …   Słownik języka polskiego

• pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy …   Słownik języka polskiego

• ostatni — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znajdujący się na końcu w jakimś szeregu, cyklu, serii, układzie wielkości; taki, po którym już nic nie następuje : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostatni dzień …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• który — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, którzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} używany w pytaniach zawiera skierowaną do rozmówcy prośbę o wskazanie cechy umożliwiającej wybór danego obiektu spośród wielu innych lub o… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• sumienie — 1. Brać, wziąć kogoś, coś na swoje sumienie «brać, wziąć, przyjmować, przyjąć za kogoś, za coś odpowiedzialność moralną»: Ale tak kapitan, jak i pierwszy mechanik, którzy dostatecznie przejrzeli przestępczą grę swego armatora, nie chcieli wziąć… …   Słownik frazeologiczny